Euskonews Gaztea
Elkarrizketa: Gorka Urbizu. (Berri Txarrak taldeko abeslaria): Dokumentalarekin rock talde baten parte izateak zer suposatzen duen erakusten dugu
VELEZ DE MENDIZABAL ETXABE, Zuriñe
Berri Txarrak Zertarako Amestu dokumentalean. Noiz hasi zineten prestatzen?
Udan –espresuki dokumentalerako emanaldi batetan– birako azkeneko kontzertua eman genuen Gernikan. Baina aurretik bi urte hauetan zehar grabatu ditugunak begiratu, eta hautatu egin behar izan ditugu. Gu ez gara joan kamara profesional batekin irudiak hartzera, guk geuk ateratako irudiak dira bira horretan hartutakoak Hala ere, Ibon Antu?ano zuzendariak lan txukuna egin du eta polita geratu dela pentsatzen dut.
Zer aurkituko dugu bertan ?
Azken bi urte laburbildu nahi izan ditugu hirurogeita hamar minutu inguruko dokumental honetan. Baina ez soilik laburpen lan bat, pelikula forma eman diogu. Azken batean, sortze lan bat egin da, laukote izatetik hiruko izatera pasatu gineko momentuak, Jaio.Musika.Hil sortu zenekoak, Kansasen (AEB) egindako nahasketak eta azken bira erraldoia erakusteko.
Eta gustura geratu al zarete?
Bai, bai. Hala ere, oso zorrotzak gara gure buruarekin eta beti pentsatzen dugu hobeto egin genezakeela... Baina uste dut oso itxura polita duela. Ez da erraza izan, gauza asko gertatu baitira bi urte hauetan.
Taldea ezagutzeko aukera izango dugu, beraz.
Bai. Baina ez da soilik taldearen inguruko dokumental bat. Hau da, rock talde batean egoteak zer suposatzen duen ere azaltzen da, alde humanoagoa erakusten da. Uste dut hori dela dokumentaleko gauzarik politena.
Beraz zuen irudia aldatuko zaigu?
Egia esan gu oso lotsatiak gara eta intimitate pixka bat galduko dugu akaso... Baina ez da txarra! (Barre). Baina ez da izango lorpen erakustaldi bat, denetatik agertuko da dokumentalean, hau da, momentu gogorrak ere bizi ditugula, adibidez.
Dokumentala bai, baina musika ere izango du, ezta?
Bai. Zuzeneko baten zatitxo bat jarri dugu dokumentalean, baina gehigarri bezala. Normalean taldeek alderantziz egiten dute; hau da, zuzenekoa grabatu eta estra bezala making–off txiki bat jarri, esaterako.
Hamabi kantu sartu dituzue...
Bai, gure kantu guztien lagin bat da eta sentimentalki aukeratu ditugu batez ere. Normalean zuzenekoak grabatzen direnean hutsak–eta konpondu egiten dira ekoizpenean. Guk ez dugu horrelakorik egin eta oker eta guzti erakutsiko ditugu abestiak, garen bezalakoak azalduz: letrak ahazten zaizkigula...
Kontinente ezberdinetan ibili zarete. Zer moduz?
Europatik kanpo lehenengoz aritu gara, berria izan da eta ez geneukan aurreikuspenik. Europan bertan ikusi dugu gure jarraitzaile sarea osatzen ari garela. Rise Against talde amerikarrarekin bira egin genuen eta horrek lagundu du. Baina Mexiko eta Nikaraguan, esaterako, Internet edota musika aldizkariengatik ezagutzen gaituztela konturatu ginen. Jendeak entzuna zuen Berri Txarraki buruz, bazekizkiten kantu batzuk...
Eta Asian?
Oso desberdina da, eta kulturalki ere oso bestelakoa. Hala ere, erraz hitz egiten da kontinenteari buruz, baina han egonda ikusi dugu Japon eta Tokioko entzuleen artean esaterako, aldaketak ematen direla.
Bide batez, turismorik egin al duzue?
Zertxobait, baina ez dugu normalean astirik izaten. Japonen lauzpabost egun izan genituen libre. Baina Europan jo dugunetan ez dugu denborarik izan. Kontzertu ostean lo pixka bat egin eta furgonetara zazpi orduz hurrengo tokira iritsi arte!
Mundua txikia da... Euskaldunekin topo egin al duzue?
Noski! Ikasketak, lanak edota beste arrazoiren batengatik kanpoan dauden batzuekin egin dugu topo, Europan eta Erdialdeko Amerikan batez ere. Asian bakarra ikusi genuen, Japonen.
Horrenbeste denboran, anekdotaren bat edo beste izango duzue kontatzeko...
Bai, egia da, eta dokumentalean ere ikusi ahalko dituzue. Baina bereziena Zurichen eman zen. Maiatzaren 1ean kalean kontzertua ematen ari ginen eta poliziaren karga jasan genuen. Izan ere, manifestazio antzerako bat zegoen eta eztanda egin eta poliziak karga egin zuen.
Zertan zabiltzate orain?
Atseden hartzeko garaia izan behar zuen oraingoak, baina dokumentalarekin ezin izan dugu. Ez dugu zuzenekorik eman, hurrengo (hitzordua Hatortxu Rock–en izango da). Eta gero, ez dakit, baina nahikoa kontzertu eman ditugu azken bi urteetan eta atseden hartu behar dugu. Gainera, jendeak ere oxigenatu beharra izango du....(barre) Bestalde, konposatzen hasi nahi dugu.
Gaiz aldatuta, zer iruditzen zaizu Durangoko Azoka?
Ni txikitatik joan izan naiz eta xarma berezia du. Baina egia da bi alderdiak dituela. Hau da, ongi dago jendeak urtean lauzpabost egunetan zehar kulturari bultzada ematea. Kritikagarria da, bestalde, urte guztian zehar ez zaiola modu berdinez begiratzen kulturari, ez zaio garrantzia berdina ematen. Gainera, askotan zirko bat ematen du eta “durangitis” horrek ez nau horrenbeste erakartzen. Baina gutxienez aitzakia horrekin disko eta liburuetara gerturatzea lortzen badugu, ez da gutxi! Hortik kanpo, lan egin beharko dugula pentsatuz beti ere. Gorka Urbizu (1977ko maiatzaren 31a) Lekunberrikoa da Gorka eta Berri Txarrak taldean abestu eta gitarra jotzen du. Baina badaki soinua eta pianoa jotzen ere. Talde nafarrak milaka kilometro ditu soinean, Europa, Asia eta Amerikatik zehar ibili baita. Peiremans taldean ere entzun dugu nafarra.