Efemerideak
Efemeridea. Federiko Belaustegigoitia idazlea Getxon zendu zen 1947ko uztailaren 23an
Las primeras carreras de automóviles celebradas en Europa a partir de 1894 repercutieron en nuestro país en 1923 y tuvieron por ruta el Circuito de Lasarte, sobre motos. Fue el origen de la Gran Semana Automovilista y Motorista que organizó el alcalde de San Sebastián, Angel Azcona, ayudado por los automovilistas Rivera, Ameztoy, Zapino, Rezola, Segovia, Maquibar, Bengoechea y otros.
En el verano de ese año se celebró la gran prueba internacional del Circuito de Lasarte en la que tomaron parte las primeras figuras del naciente automovilismo europeo. Ganó el Gran Premio de San Sebastián Albert Guyot con coche Rober Pilain. Únicamente le había precedido la prueba catalana de Barcelona de 1921 en la que figuraba uno de los ases apellidado De Vizcaya. En 1926 se corrió una gran carrera internacional en Lasarte organizada por la Asociación Internacional de Automovilismo en la que se disputó el Premio Europa. El circuito lo constituía la carretera que pasa por Lasarte para seguir por Oria, Hernani, Urnieta, Lore Toki y terminar en Lasarte con un recorrido de 17 kilómetros y 315 metros. El record de estas carreras lo batió Achille Varzi (Italia) con coche Auto Unión, a una media de 175 kms. por hora. Se siguieron disputando hasta 1936. Pero antes, en las pruebas que se celebraron el 22 de septiembre de 1935, se rodó un documental de cortometraje, fue un día famoso en la localidad gipuzkoana. Chiron, ganador de la copa del Presidente de la Rep?blica y de las 20.000 pesetas del Gran Premio de Espa?a, celebrado en el circuito de Lasarte en septiembre de 1933. Federiko Belaustegigoitia idazlea Getxon zendu zen 1947ko uztailaren 23an Iturria:Au?amendi,Bidegileak eta Argia
Laudion jaio zen, 1876ko irailaren 3an. Bere familia ez zen euskaltzalea. Bere aitaren musika zaletasuna hartu zuen. Jesuiten Urduñako Ikastetxean egin zuen batxilergoa eta gero Madrilera jo zuen Zuzenbide-ikasketak egitera. Bertan, Manuel Azaña eta Bonifazio Etxegarai izan zituen ikaskide. Jaioterritik urrun, euskaltzaletasunaren harra piztu zitzaion eta Deustuko Unibertsitatean bukatu zituen ikasketak. Gainera, Filosofia eta letretako ikasketei ekin zion. Sabino Aranaren lagun egin zen bertan eta politikari ere heldu zion. Haren ustean, politikariek, beren egitekoez gain, euskara eta euskal kultura hedatzea izan behar zuten egiteko nagusitzat. Federiko Belaustegigoitia.
Arazo sozialek ere kezkatzen zuten. Bere ustez, euskaldun eta nazionalista katolikoek elkartea sortzea litzateke, arazo sozialei aurre egiteko sistema. Elkarte honek, bestalde, euskal kutsuko ideiak barreiatuko lituzke. 1909an, euskararen egoera, euskara galtzearen arrazoiak eta euskara berpizteko bideak gaitzat hartuta, "Por la lengua nacional vasca" izenburuko hitzaldia eman zuen Bilboko Euskal Zentroan. Belaustegigoitiak arteak eta zientziak nazionalizatzea proposatzen zuen zentralismoaren aurka eta Euskal Herriari buruzko zientzia eta arte mailako ikerketa eta lan ugari bultzatu zituen.
Baina euskara zuen bere ahalegin eta borroka guztien ardatz, batez ere herrietan euskara berreskura zedin eta haurrek euskaraz egin zezaten. Mende honen lehenengo urteetan euskarari suertatu zitzaizkion erronka berrien aurrean, ekintza didaktiko-pedagogikoz erantzuten saiatu zen. Zortzi seme-alaben aita izan zen eta haiei euskara irakasteko asmoz sortu zituen irakurgai erakargarri eta dibertigarriak. Honetaz gain, hamaika ekintza kultural antolatu zituen Durangon: Garitaonaindia eta Altzagaren antzerkiak emanez, euskal dantzak indartuz...
Burdin industria bateko kontseilari bazen ere, euskara irakasteko metodo berriak sortzen saiatu zen lanorduetatik kanpo. "Euskal Loteria" bezalako metodo berritzaile bezain bitxiak asmatu zituen. Erbestealdi gogorra ezagutu zuen Belaustegigoitiak. Alaba Durangoko bonbardaketan galdu ondoren, 1937ko ekainean Capbretonera ihes egin behar izan zuen. Handik Kanbora etorri zen eta azkenik Angelura aldatu. Kanbon zegoela seme baten heriotzaren albistea jaso zuen. 1940. urtean, alemanak heldu zirenez gero, berriro ere ihes egin zuen: lehenengo Marsellara, Oran eta azkenik Casablancara. Federikoren emazte eta seme-alabak, Areetara itzuli ziren, aita-senarra itzularazteko ahaleginak egiteko. 1943 urtean gaixotu zen eta 1947ko uztailaren 23an eman zuen azken arnasa. Menua EFEMERIDEAK Aurreko Aleetan Inicio > EM 264 > Efemerideak -->
2004/07/23-30