El 11 de enero de 1905 nace el escritor Ignacio Goenaga Alberdi

Fuente: Enciclopedia Auñamendi

	Ignacio Goenaga Alberdi.

Escritor guipuzcoano nacido en Azpeitia (Gipuzkoa) el 11 de enero de 1905. Autor de una traducción al euskera de la obra de Schiller “Guillermo Tell”, publicada por la revista “Yakintza” entre 1934 y 1935, así como de Zenbatean sagarak, publicada en Tolosa en los años treinta. Es jesuita y, como literato, discípulo de Orixe, colaborador en “Jesusen biotzaren Deia” y “Zeruko Argia”. Fallece el 27 de mayo de 2005 en Donostia.

Pierre Clarel nace el 13 de enero de 1904

Fuente: Enciclopedia Auñamendi

Caunier, Pierre Marcel. Novelista, cantante, actor y guionista vasco nacido en Baiona el 13 de enero de 1904. Su verdadero nombre es Pierre Marcel Caunier. En 1930 debutó en el music-hall tras abandonar sus estudios de medicina. Posteriormente lo haría en el cine, siendo protagonista de varios films españoles durante cuatro años. De vuelta a su país, desarrolló una gran actividad como actor y guionista de cine. Publicó varias novelas en español y francés.

Francisco Xavier Munibe Idiazque, Peñafloridako kondea, 1785. urteko urtarrilaren 13an hil zen Bergaran

Iturria: Lur Hiztegi Entziklopedikoa

Xavier Munibe.

Peñafloridako kondea deitua. Gipuzkoar idazlea, kultura gizona eta musikaria (Azkoitia, 1729 - Bergara, 1785). Felipe IV.a erregeak 1635ean sortutako Peñaflorida etxeko zortzigarren kondea izan zen. Azkoitiko jesuitekin egin zituen lehen ikasketak; 1742tik aurrera, Okzitaniako Tolosan zientzia ikasketak egin zituen, betiere Frantziako entziklopediazaleen haritik. 1747an aita hil zitzaion, eta Azkoitira itzuli zen. Hurrengo urtean, Areizagako baroiaren alaba Maria Josefa Areizagarekin ezkondu zen. Aitarengandik jaso zituen tituluak eta maiorazkoak: Apraiz etxekoa, Insaustitarrena eta Munibetarrena, besteak beste. Ezkonberriak Insausti jauregian bizi izan ziren 1767. urtea arte. Peñaflorida kondea oso ezaguna izan zen, eta kargu politikoak izan zituen, Azkoitiko alkate izan zen, esaterako, 1747-1748. urteetan, eta berriz 1755ean eta 1765ean. Gipuzkoako Ahaldun Nagusi izan zen 1746, 1750, 1754, 1758 eta 1761. urteetan, eta 1758an diputatu Madrilgo gorteetan. Bestalde, solasaldi batzuk antolatzen zituen bere etxean, eta bertara biltzen ziren probintziako aitonen semeak eta jakituria handiko gizonak, hasieran gizarteko gaiez hitz egitera, eta geroago baita ere zientzia gaiez, literaturaz, filosofiaz eta historiaz. «Azkoitiko zalduntxoak» izena jarri zitzaien. Igandeetan musika eta antzerki lanak egiten zituzten. Garai hartakoak dira Muniberen musika lanak: Irten ezazu, Adio provintziya, Aita gurea, oraindik ere Azkoitian kantatzen direnak. 1764an, Bergaran jokatu zen eta urte berean argitaratu El borracho burlado opera komikoa (kantuak euskaraz eta gainerakoa gazteleraz). 1762an Azkoitian argitaratu zen Gavonsariac izeneko artzain opereta Gabon Gauerako; Luisa de la Misericordia izeneko emakume batek sinatua da, baina, uste denez, izen hori Peñaflorida kondearen ezizena da.