150 aniversario del nacimiento de Martín Alberto de Palacio y Elissagüe
Fuente: Tomás Fernández Hernando
 
 
  
    
 
        | 
        | 
    
    
 
      | Martín Alberto de Palacio y Elissagüe. | 
    
  
  El arquitecto autor del “Puente Bizkaia”, que comunica Portugalete 
  con Las Arenas de Getxo, nació el 24 de enero de 1856 en la localidad 
  labortana de Sara.  
  
Estudió la carrera en la Escuela de Arquitectura de Barcelona obteniendo 
    el título en 1882. Trabajó en Madrid colaborando en el proyecto 
    y construcción del edificio del Banco de España (1884), del 
    Palacio de Cristal (1887) y de la Estación de Atocha (1888). En el 
    año 1886 comenzó a proyectar la que sería su obra maestra: 
    el denominado en aquellos tiempos “Puente Transbordador de Vizcaya”. 
    Tras algo más de 3 años de obras, y superando multitud de contratiempos, 
    el 28 de julio de 1893 su puente fue solemnemente inaugurado. De Palacio poseía 
    una imaginación desbordante. Proyectó, sin que se llevaran a 
    la práctica, un Monumento a Colón para Chicago, una galería 
    cubierta de 300 metros de longitud a construir sobre la ría de Bilbao, 
    un monumento a los Fueros Vascos de 100 metros de altura a instalar en la 
    Plaza Circular de Bilbao etc…
  
En los inicios del siglo XX se trasladó a Madrid y allí diseñó 
    residencias de lujo, colonias de vivendas, el edificio de la Fábrica 
    Osram etc.
  
El alzamiento militar que dio lugar a la Guerra Civil le cogió en 
    Madrid y hasta 1.937 no pudo volver a Bizkaia. Falleció el 11 de mayo 
    de 1939 en su casa de Las Arenas, a escasos metros de su obra maestra, sin 
    duda sumido en el dolor que le produjo ver su puente dinamitado.
 Sabino Arana Goiri 1865eko urtarrilaren 26an jaio zen Abandon
Iturria: Lur Hiztegi Entziklopedikoa
  
    
 
      |   | 
        | 
    
    
 
      | Sabino Arana Goiri. | 
    
  
  Euskal nazionalismoaren eragile eta ideologo nagusia (Abando, 1865 - Sukarrieta, 
  1903). Santiago Arana itsasontzigile karlistaren semea. Gerra Karlistaren gorabeherek 
  Lapurdira aldarazi zuten Aranatarren familia osoa 1873. urtean. Hiru urte geroago 
  itzuli ziren berriro eta batxilerra Urduñako jesuitetan burutu zuen. 
  1882an Luis anaiarekin izandako eztabaidek karlismo eta foruzaletasunetik abertzaletasunera 
  eraman zuten. Garai hartan hasi zen euskara ikasten Willem Jan Van Eys holandar 
  euskaltzalearen obren laguntzaz. Aita hil ondoren ama eta anaiarekin batera 
  Bartzelonara aldatu zen eta han Sabinok Zuzenbidea ikasteari ekin zion. Ama 
  hiltzean (1887) ikasketak alde batera utzi eta Bilbora itzuli zen berriro. 1886an 
  
Euskal-Erria aldizkarian agertarazitako 
El proyecto de Academia 
  Bascongada del señor Artiñano lanarekin abiatu zuen hizkuntza, 
  politika, historia eta literatura gaiez osatu zen obra joria. 1887an Bizkaiko 
  Aldundiak Bilboko Instituturako euskara katedra atera zuen lehiaketara aurkeztu 
  zen, Unamuno eta R.M. Azkuerekin batera. 1892an 
Bizkaya por su independencia 
  argitaratu zuen, lehen «La Abeja» aldizkarian kaleraturiko lanez 
  osatua; obra hau dotrina abertzalearen azalpena da, Bizkaia naziotzat hartuz. 
  Sabinoren iharduera politikoa Larrazabal baserriko hitzaldiarekin hasi zen, 
  1893ko ekainaren 3an, Bizkaya por su independencia liburuaren tesiaren adierazpena 
  eginez, manifestu gisa irakurririk zenbait lagunen aurrean. Bost egun geroago 
  «Bizkaitarra» hilabetekariaren lehen alea kaleratu zuen, Sabino 
  artikulugile ia bakarra zelarik. Aldizkari horretan azaldu zen lehendabizikoz 
  Aranatarrek ezarritako lema: «Jaun-Goikua eta Lagi-Zarra». 1894ean 
  antolakuntza politikoari ekin zion 
Euskeldun Batzokija sortuz. Ikurrina 
  bera garai horretan moldatu zuten Arana anaiek. Sabino eta haren ideien aurkako 
  esetsaldia areagotu egin zen: 1895eko abuztuaren 28an Larrinagako espetxean 
  sartu zuten; handik 7 egunera agintariek «Bizkaitarra» galerazi 
  egin zuten, eta irailean bertan 
Euskeldun Batzokija itxi erazi. 1897an 
  «Baserritarra» aldizkaria agertarazten du, Teofilo Guiard historigile 
  ezagunaren zuzendaritzapean; hiru hilabete geroago galerazi zuten aldizkari 
  hori ere. 
El partido carlista y los fueros baskonabarros (1897) liburuan 
  zazpi probintzien arteko konfederakuntzaz mintzatzen zen, Euskal Estatua eratzea 
  proposatuz. Aber-tzaletasunak, ordea, aurrera jarraitu zuen: 1898ko hauteskundeetan 
  Bizkaiko ahaldun hautatu zuten Sabino eta ondoko urtean bost zinegotzi abertzale 
  hautatu ziren Bilbon. 1899an, Luis bere anaiarekin batean, lehen egunkari abertzalea 
  atera zuen: 
El Correo Vasco, hiru hilabete iraun zuena. 1901ean 
Patria 
  astekari berria kaleratu zuen. 1902ko ekainean berriro espetxeratu zuten eta 
  azaroan asketsi. Urtebeteren buruan hil zen, 1903ko azaroaren 23an, Sukarrietako 
  etxean, 38 urte besterik ez zituela.  
  
Euskararen alorrean Sabinok eragin handiko lanak burutu zituen. Lecciones 
    de Ortografía del euzkera bizkaino (1896) izenburua duen liburuan 
    ortografi sistema berria proposatu zuen, hegoaldean, partez bederen, nagusitu 
    zena. Egutegi bizkaitarra (1896, 1897, 1898) eta Deun ixendegi 
    euzkotarra (1910, Eleizaldek argitaratua) obretan Sabinok asmaturiko 
    izendegia agertzen da, geroztik hain arrakastatsu gertatu dena. Halaber hitz 
    berrien asmatzailea eta lexiko garbizaletasun berriaren aldeko joeraren aitzindaria 
    izan zen. Euskaraz gauza gutxi idatzi zuen, haren Olerkijak 1919an 
    Eleizaldek bildu eta argitaratu zituelarik. 
 Pablo Fermin Irigaray Goizueta nafarra 1869ko urtarrilaren 25ean jaio zen
Iturria: Lur Hiztegi Entziklopedikoa
    
 
        | 
        | 
    
    
 
      | Pablo Fermin Irigaray. | 
    
  
 («Larreko») Nafar medikua eta idazlea (Auritz, 
    1869 - Iruñea, 1949). Madrilen egin zituen medikuntzako ikasketak. 
    Beran, Iruritan eta Iruñeko erietxeetan lan egin zuen. Bere lana euskaldun 
    jendearekin bete behar zuenez, euskaraz alfabetatu eta idazten hasi zen. 
Gure 
    Herria eta 
Euskal Esnalea aldizkarietan eman zituen argitara 
    euskarazko lan aipagarrienak. Obra nagusiak: 
Topografía médica 
    del valle de Baztán (1905), 
Naparra’ko erranerak 
    (1926) eta 
Guía médica del intérprete de milagros 
    y favores. 1992an Irigarairen artikuluak bildu eta bilduma batean argitaratu 
    dira 
Naparroatik izenburuarekin.