Edozeinek
dakien bezala, merkataritza elektronikoaren gaineko kontzeptua
abiadura esponentzialarekin aldatzen ari da, egunetik egunera.
Orain dela hiruzpalau hilabete indarrean eta bizirik zirauten
ideia batzuk zeharo zokoratuta geratu zaizkigu, e-M bataia
genezakeen mundu ikusgarrian. Ideiak sortu bezain laster zaharkitu
egin dira, teknologia berrien esparru ulergaitzeko joerek eraginda.
Gaur egun, ordea,
inork ez daki norainoko hedapena eduki dezakeen e-Mko behatoki
berri batetik iragarritakoak. Guruak mututu egin dira bapatean,
eta zuhurtasunaren aldeko deiak entzun daitezke nonnahi, aurreneko
aldiz, erokeria global baten ondoren buru-osasuna agertu izan
balitz bezala. Baina, iruditzen zait, lehen bezain faltsuak gerta
daitezke dei horiek; mobilizapen azkar eta zorora deitzen gintuztenean
legez.
Zuhurtasuna, nioen,
lehen zeharoko noraeza galarazlean aritu baitira hainbat eta hainbat,
e-Mko planteamendu irekietan unibertsoaren formula magikoa asmatu
izan bailitzan. Eta uhin basatiak bereak egin ditu merkataritza
elektronikoko sektore ahuletan, egundoko ondamendia sortaraziz.
Beti gertatzen den bezala, noski, ahulenek askoz gorriagoak pairatu
dituzte. Ezer berririk, beraz, zeru azpian.
Iazko amaieran,
artean irabazpide erakargarri eta osasuntsutzat saltzen zitzaiguna
RIP soil eta adierazgarri baten oinetan datza egun, hil ezkilek
defuntuaren izen-abizenak luzatu dizkigutelarik. Heriotzaren arrazoia,
ordea, ezkutatu egiten da sarritan, datua ez emateak galeraren
maila arinduko bailuen. Eta, iruditzen zait, jarrera horrek ez
du gaisotasunaren larritasuna txikitzen, e-Mko parametroak aztertu
dituen edonork baitaki non dagoen hainbeste hilotzen zergatikakoa.
Gainerakoa errealitateari bizkarra ematea da, kontzienteki.
Merkataritza
elektronikoaren geziak norabide berriak markatzen ari dira. Oraintsu
arte, ekonomia berriaren paradigma ezinbestekoa lutuz jantzi da
eta negarrez utzi ditu hainbat eta hainbat gizaraxo, eta iragarle
ausartek aurrerantzerako ildo berriak seinalatzen dituzte, mundu
berria deskubritu izan balute bezala. "Orain, bai" diotela
dirudi. Bidean gorpu utzitakoa beraiei leporatzerik ez balego
bezala.
e-Mko mundu eroa,
Interneteko leherpen inkontrolatuaren antzera, fikziozko burbuila
gertatu da. Ezin zitekeen bestela izan, den-dena espekulazioaren
arma itogarriaren gainean eraiki baitzen. Sektore interesatu guztiek
aintzazko kantak interpretatu zituzten, entzulego ezjakin eta
itsu baten aurrean. Izan ere, ezjakintasuna eta itsukeria -sarri
askotan- elkarren ondoan doazen kontzeptuak dira. Bapatean, gure
harridurarako, mendetako merkataritza era tradizionalak bide ematen
zion elektronikoari. Eta, azterketa ekonomiko xehe bakar bat ere
egin gabe, inbertsioetako parketean dantza erogarria piztu zen.
Denak ziren dantzari eta denak musiko. Hark ezin zuen funtzionatu!
Zuhurtasuna,
edozein ogibidetan aurreneko arautzat hartu behar den ideia, toki
guztietatik heldu zitzaigun "albiste ona"-k azpiratu
zuen. Inori ez zitzaion otu, aurrerantz abiatu baino lehen gutxieneko
segurtasun-neurriak hartu behar zirena. Itxura guztien arabera,
eta ikusitakoari jarraiki, bazirudien "edozein ergelek erlojuak
ekoiz zitzakeela". Hori bai, elektronikoak. Eta e-Mko egitura
inozoen erresuma bilakatu zen, hein handi batean eta teorian behintzat,
praktikan -beti legez- ahaltsuek agintzen baitzuten, itzaletatik.
Ene ustez, eta
merkataritza unibertsaleko historiari nagokio, azken urte bakar
batzuetan askoz gehiago aldatu da negozioak egiteko sistema, aurreko
gainerakoetan baino. Eta ez dugu ahaztu behar gizakia mundu honetara
agertu zenetik era bateko zein besteko salerosketak burutu direla,
gizakiaren beraren izaeraz bat baitator trukearen premia. Kasu
batzuetan eskuz-eskuko zenbait produkturen aldaketa soilaren bitartez
eta, gehienetan, dirua erabilita. Informazio eta Komunikaziorako
Teknologiek, IKT ospetsuek, onura ekar zezaketen merkataritzako
sektore erraldoira, eta -batere zalantzarik gabe- horren iritzikoa
nauzue ni ere, teknologiaren erabilpen zuzenak beti uzten baititu
bere hatz positiboak. Beraz, merkataritzaren baitan benetako iraultza
eman daiteke IKTen bitartez.
Baina gauza bat
da horretaz itxaropentsu izatea, eta beste bat -arras desberdina-
Anbotoko Señora-ren eraginpean bagenbiltza bezala- egun
batetik bestera IKTei esker denak merkatari bilakatzea eta, gainera,
guztiek irabazi ederrak ateratzea, gizona bezain zaharra den ofizio
horretan. Gizona bezain zaharra eta beste edozein irabazpide bezain
konplikatua.
Zer esanik ez,
burbuila puztu egin zen, kontzienteki. Komunikabideak erokeria
kolektiboa handitzera jolastu dira. Eta hemen ez da batere salbatu,
denek bultzatu baitute gurdi inkontrolatua, gutxiago ala gehiago.
Eta gurdiak bidaiariak zeramatzana ahaztuta, e-Mko bikaintasun
eta liluraz aritu zaizkigu, dantza frenetikora gonbidatuz. Orain,
dirudienez, iragarritako paradisurik ezean, iragarle faltsuek
soingaineko larrua aldatuta bestelako mezuak zuzentzen dizkigute
"esaten genuen, bada, esaten genuen…" okerrarazlearekin.
Baina, funtsean, helburu berdinarekin jarraitzen dute: euren nagusiek
jotako doinura dantza egin dezagun.
Eta izango dira,
oraindik ere, ergelak, hogerlekoak lau pezetatan saltzen dituztenak
ezagutzen dituztela diotenak. Horrelako inozoak beti izan dira
eta, noski, aurrerantzean ere ugari ageriko dira, irabazpideetan
maisutasuna "Jesus" batean erdiets daitekeela konbentzituta.
Eurentzat txarrago.
Dena den, eta
baikorra izan nahian, guztia ez da aurrerantzean berdina izango,
hori garbi. Ekonomia zibernetikoak -edo e-Mak- irrazionaltasunetik
zertxobait ikasi duelakoan nago; horixe liteke ikasgairik preziatuena,
zalantzarik gabe. Ekonomia berriak, I+E (informazioa + ezagutza)-ren
gainean eraikitakoak kontuan izan beharko ditu, atzean utzitako
hilotzak, prozesuak aldatu beharko baitira, helburura iritsiko
bada. Asiar pinpilinpauxak -edo amerikarrak- ez luke berriz ere
munduko beste muturrean haize zirimola hiltzailerik sortu beharko.
Kirats larregiko giroa hedatu baita gure artean, eta horri aurre
egitea zuhurtasunetik eta praktika burutsutik bakarrik era daiteke.
Josemari Velez de Mendizabal,
idazlea |