Euskadi
Irratiko entzuleok ondo baino hobeto jakingo duzuenez, Jaime Otamendi New
York-en dago. Elduaingo kazetariak lasaitu bat hartu, ingelesa ikasi eta
gauza berriak ikustea erabaki du, eta horiek guztiak egiteko etxeorratzen
hiria aukeratu du. Gabonetan Euskal Herrira itzuli zela aprobetxatuz, Jaimeri
ordura arte ikusitakoaz eta hemengo komunikabideez galdetu genion.
- Zer dela eta New Yorken?
Lehenengo sei hilabeteetako helburua oxigenatzea, gauza berriak ikustea,
eta txipa aldatzea izan zen. Hemen ondo nengoen, baina konturatzen nintzen
beharrezkoa zela orain arteko lana ebaluatu eta aurrera begira zer egin
dezakedan ikustea. Bestalde, ingelesa ikastea beste helburuetariko bat da,
izan ere, ingelesa jakin gabe lanbide honetan oso gaizki sentitzen nintzen.
Hirugarren helburua, berriz, EEBBetako komunikabideak zertan ari diren ikustea
da.
Lehenengo sei hilabeteetan ingelesari gogor heldu nion eta gauza berriak
ikusi nituen. Gainera, hango enpresa batean lan egiteko aukera izan dut
eta hori zorte handia izan da. Publizitatera zuzendutako enpresa bat izanik,
esperientzia horrek balio izan dit publizitatearen arloa nola dagoen eta
enpresa egiturak nolakoak diren ikusteko. Antzeman dudanez, EEBBtan produktuari
eta marketing-ari garrantzia handia ematen diote, eta nik uste dut hemen
bi gabezia horiek baditugula. Batzuetan produktua ahaztu egiten zaigu eta
merkatuaren marketing-ari ere ez diogu behar hainako begirunea eskaintzen.
- Eta zer da orain arte ikusi duzuna. Adibidez, irratiari dagokionez,
EEBBkoak oso desberdinak dira?
Uste dut gauza guztiak direla apur bat desberdinak. Hala ere lehenengo sorpresa
izan zen ikustea hemen edukiz eta egiteko moduari dagokionez ez gabiltzala
hain gaizki. Uste dut hemengo edukiak EEBBkoak baino interesgarriagoak direla,
baina era berean, estatubatuarrak oso onak dira produktuak egiten, hau da,
edukiz produktua txarra izan arren oso ondo egiten dute. Bestalde, hango
merkatu hain handia izanik era guztietako aukerak daude. Merkatua zabala
da, eta jendetzak era desberdinetako komunikabideak aukera ditzake.
- EEBBtako zer ekarri daiteke Euskal Herrira?
Iruditzen zait EEBBetatik hona ezin dela besterik gabe ezer ekarri. Guk
gure ezaugarrietara egokitu behar ditugu. Ez nago liluraturik EEBBtan ikusten
ari naizenaz, baina gauza batzuk kontuan hartzekoak dira.
- Hemendik hara, berriz, ezer eraman daiteke?
Beharbada hizkuntzaren alorrean dugun esperientzia ez litzaieke gaizki etorriko,
zeren han garbi ikusten da ingelesa eta gazteleraren arteko norgehiagoka.
Albistegiei dagokienez iruditzen zait Euskal Herrian beste era batetara
lantzen direla oraindik behintzat, baina nazioarteko ikuspegian han hankamotz
dabiltza. Han bertako albisteek dute garrantzia, eta kanpoko berri ematen
badute EEBBek zerbait egin dutelako da. Fenomeno hori, gainera, gizartean
ere antzematen da, oso gutxi dakite munduan zehar gertatzen ari denaz.
- Teknikoki, berriz, gure aurretik dabiltza?
Antzera gabiltzala esango nuke. Jakina, eurak esperimentazio alorretik aurreratuago
dabiltza, baina ez dut somatu desberdintasun handiegirik.
- Hala ere ez zaizu iruditzen Euskal
Herrian kosta egiten dela berrikuntza teknikoak sartzea. Adibidez, oraindik
EITB kateko irratiek ez dute Internetez emititzen, nahiz eta horretan hasteko
asmoa agertu. Hala ere, ez da berandu?
Bai, oso berandu. Badira hiru edo lau urte irratian hori defendatzen eta
eskatzen ari garela, baina bai, Euskal Herrian gauza berriei heltzea kosta
egiten zaigu. Jende gaztea, berriz, Interneten mundu horretan sartuta dago.
Burubelarri sartu beharrean, beti atzetik ibili izan gara eta nik neuk aitortzen
dut nire burua analfabetoa dela arlo horretan. Horregatik esaten nuen gutxi
esperimentatzen dugula, uste dut gehiago arriskatu beharko genukeela, esperimentatu
gehiago, nahiz eta batzuetan hankasartzeko arriskua izan. Bestalde, kazetari
gazteekin apur bat dezepzionaturik nago. Esperimentatzeko eta gauza berriak
egiteko gogo gutxirekin ikusten ditut.
- Aurrera begira eta orohar, zein da komunikabideen joera?
Zaila da esatea zein izango den joera baina badago baliabide tekniko guztiak
erabiltzeko joera. EEBBetan, adibidez, irrati programak egin ondoren Internet
bidez eskaintzen dituzte norberak nahi duen unean aukera ditzan. Bestalde,
programa horiek telebistarako ere grabatzen dituzte gero zatiak eskaintzeko,
eta gainera, irrati programen liburuak ere ateratzen dituzte. Beraz, garbi
ikusten da multimedia sartuta dagoela irratian ere. Gaur egun saio bat ez
da irratikoa bakarrik, esparru desberdinetara zabaltzen dute. Beldurra ematen
didana, berriz, edukirik gabeko irratia da, eta hori hemen ere sartzen ari
da. Hau da, ezer esaten ez duen irratia, helburu bakarra ondo pasatzea duena.
Horrelakoak EEBBetan ugari daude.
- Nola ikusten dituzu euskarazko komunikabideak?
Iruditzen zait bide onetik goazela, baina lehen esan bezala produktu berriekin
gehiago esperimentatu beharko genuke. Bestetik, dagoeneko euskara komunikazio
tresna denez, ezin dugu ibili euskara maitatu egin behar dela esanez. Produktu
onak egin behar ditugu euskaraz. Hirugarrenik, seguruen elkartu egin behar
dugu, zeren merkatu txikia dugu eta merkatu horri produktu konpetitiboak
eskaintzeko komenigarria litzateke elkartzea. Merkatuari dagokionez, gazte
jendearengana heldu beharra daukagu. Gazteek irratia eta telebista txikitatik
ezagutu dute, eta interesatzen edo gustatzen zaien produktua aukeratzen
dute nahiz gazteleraz edo ingelesez izan. Beraz, horiekin ezin dugu ibili
euskara maitatu egin behar dela esanez. Konpetitiboak izan behar dugu eta
gazte jendearentzat produktu erakargarriak egin bai komunikabideetan, liburugintzan,
diskogintzan....
- Askotan esan izan da militantismoagatik aukeratzen ditugula euskarazko
komunikabideak. Gaur egun irauten du militantismo horrek edo dagoeneko informazioa
euskaraz jaso nahi delako aukeratzen dira euskarazko komunikabideak?
Oraindik ere badago militantismorik, baina militantismo hori bukatu egingo
da edo ez du izango orain dela urte batzuk zuen garrantzia. Beraz, jendeari
produktu onak eskaini behar dizkiogu, euskaraz ez dakitenek inbidia sentitzeko
hainakoak.
-Orain dela gutxi politikari batek zioen komunikabideak euskal
gizartearen atzetik doazela. Zentzu batzuetan horrela da. Politikaren ikuspegitik komunikabide
batzuk oso galduta ibili direla uste dut. Ez dut nire burua hor sartuko,
zeren euskal politikagintzari arreta berezia eskaini diogu eta hor beti
nahiko fin jokatu dugula iruditzen zait. Baina berriro diot, komunikabide
batzuk noraezean ibili dira euskal politikagintzan. Alde batetik, ez dute
hemengo prozesua ondo jarraitu, eta gainera, kontalari eta ikusle beharrean
partaide izan nahi dute botore handia dutela erakutsiz. Su-etenaren kontuarekin
garbi ikusi da oso galduta ibili direla.
Argi dago informazio politikoak herri honetan
joko handia, eta jende askori ondo bizi izateko aukera eman diola. Hemen
badago hainbat kazetari euskal arazoan aditu bihurtu eta hortik bizi dena
beste ezer jakin gabe.
Etorkizunari begira arazo bat dago, zeren komunikabideek hausnartu egin
beharko dute. Albistegiak oso erraz bete izan ditugu gatazkaren kontuarekin,
eta gainera, gauza oso txikiei izugarrizko garrantzia emanez eta edozein
adierazpen politikori kontra adierazpenak bilatuz. Uste dut gizartea oso
aspertuta dagoela jokabide horrekin. Gizartea iritsita zegoen une batera
non ez zituen albistegiak entzuten edo arreta gabe entzuten zituen, hain
zuzen ere, tontokeria asko esan izan delako. Egoera politiko berri honek
aurrera jarraitzen baldin badu, hori guztia bertan behera geldituko da eta
komunikabideetan hausnarketa serioa egin beharko da albistegiak eta orrialdeak
betetzeko eskaini behar den informazioaren inguruan. Garbi dago komunikabideentzako
errazagoa dela euskal arazoaz hitz egitea eta tankera horretako kazetaritza
egitea, ikerketa kazetaritza edo informazio ekonomikoa lantzea baino. Errazagoa
da bati adierazpenak eta besteari kontra adierazpenak eskatzea, euroak zein
aldaketa ekarriko dizkigun aztertzea baino. Hor dugu erronka kazetariok:
gure burua beste gai batzuetarako prestatu behar dugu.
- Aurreko galderari buelta emanez. Politikariak ez ote doaz euskal
gizartearen atzetik? Esan nahi dut, kosta egiten zaiela adierazpenak euskaraz
egitea eta egiten dutenean batzuetan kalitate eskasarekin. Bai. Hala ere, azken urteetan aldaketa nabarmena gertatu da eta
lehen euskarazko komunikabideei jaramonik egiten ez zien politikari askok
jarrera aldatu du. Baina oraindik eginbehar handi bat dago, eta politikariek
zuzendu behar dute prozesu hori. Ez da nahikoa euskarari bai esatea; hori
egunero erakutsi behar da, adibidez, batzuetan adierazpenak soilik euskaraz
eginez. Bestalde, kalitatearen kontuan zuzen zaude. Zenbait politikarik
euskaraz egiten duten bezala gazteleraz egingo balute, lotsagarri geratuko
lirateke. Baina komunikabideetan ere bada beste erronka bat, zeren hemengo
hainbat komunikabidetako kazetariek ez dakite euskaraz eta hori ezin da
onartu. Herri honetako komunikabideek garbi eduki behar dute kazetariak
elebiduna behar duela izan.
- Hemendik aurrera kulturak garrantzia handiagoa izan dezake informazioan?
Nik uste gauza guztiek izango dutela pisua eta kulturak ere bai. Guk kultur
igurtzi berezi bat daukagu, hori garbi dago. Identitate berezia dugu, kultur
produkzio jakin bat, eta horri zintzo begiratu behar diogu. Nik uste gizartearekin
bat egin beharra daukagula, eta azken urteetan ez gara oso bateginda egon.
Gizarteari zer interesatzen zaion aztertu eta kulturari arreta berezia eskaini
beharko zaio, baina kultura era erakargarrian eskainiz. Batzuetan, kultura
era astunean jorratu dugu, eta kultura ere eguneroko dinamika erakargarri
horretan sartu beharra daukagu.
- Asko hitz egin izan da euskarazko komunikabideen hizkuntz-kalitateari
buruz. Gaur egun nola ikusten duzu alor hori?
Asko egin da baina oraindik asko daukagu egiteko. Euskararen kalitatearen
gaian zintzo jarraitu beharra daukagu, kontuan izanda frantsesaren eta gazteleraren
kalitatearekin ere oso kezkatuta dabiltzala. Hizkuntza
lanabesik garrantzitsuena da eta zaindu beharra daukagu. Euskararen kalitatearen
kontu honetan uste dut erronka asko ditugula. Batetik, euskara batuarena
Euskal Herri osorako ari diren komunikabideetan; bestetik, herri komunikabideek
euskalkiei arreta berezia eskaini behar dietela uste dut, hau da, euskalkiak
bultzatu eta indarra eman. Ni ez naiz filologoa baina euskara batuaren alde
egon arren, garbi daukat euskara batua euskalkien bidez aberastu beharra
daukagula. Herri edo eskualdeko komunikabideak egiten ditugunean, erabaki
egin beharko da idatziak batuaz behar duen izan eta ondoren aberastu euskalkien
bidez, edo zuzenean euskalkietara jo behar dugun, azken hau ere ez zait
gaizki iruditzen. Ahozko kasuetan, behintzat, oso garbi daukat euskalkian
izan behar dela.
- Euskaraz ari diren kazetariei asko kostatzen zaie Euskaltzaindiaren
arauak onartzea? Seguruen bai, kosta egiten zaigu, baina arlo horretan kazetariok
zintzo jokatu behar dugu nahiz eta batzuetan ez egon oso ados. Nire inpresioa
da uste dugula asko dakigula hizkuntzari buruz eta denok iritzia ematen
dugu, baina autoritate bat behar dugu eta hori Euskaltzaindia da. Beraz,
bere erabakiak onartu behar ditugu. Beste kontu bat da, une batzuetan, gauza
batzuk erabaki egin behar direnean, kazetariak aurrea hartu eta Euskaltzaindia
gure atzetik ibili beharko dela gauzak erabaki eta zehazterakoan. Hau guztia
kazetari euskaldunei dagokienez, zeren batzuetan antzeman izan dut, horren
aitzakian euskaraz gaizki egiten duten kazetari askok Euskaltzaindiak erabaki
gabe duenaren kontua erabiltzen duela. Euskarazko komunikabideak ez dira
euskaltegiak eta batzuetan badirudi euskaltegian gaudela. Horrek biziki
haserretzen nau.
- Noiz izango dira errentagarri euskarazko komunikabideak? Zaila da esatea. Hala ere, ikusten da euskara hasi dela errentagarri
izaten. Erdal komunikabide batzuk euskarazko produktuak ateratzea pentsatzen
hasi dira. Eskualde batzuetan, gainera, euskaraz egindako komunikabide batzuk
errentagarri izaten ari dira. Adibidez, herri aldizkariak. Oraindik denbora
behar dugu eta joerak horretara eraman beharko gaitu, baina dirulaguntza
publikoa ere beharrezkoa izango da.
- Etorkizuna nola ikusten duzu? Kalitatearen aldeko apustua egin behar da eta merkatu aldetik gazte
jendearengan arreta jarri. Horrez gain, kazetariok gure burua prestatzen
ahalegina egin behar dugu, zeren uste dut une honetan nahiko galduta gabiltzala
formazio eta prestakuntzaren aldetik. Hemen kazetarioak nahiko gabezi ditugu
formazio aldetik, kultura aldetik. Oso errazera ohituta gaude eta erronka
berrietarako prestatu beharra daukagu, batetik, lanabes berriak izango ditugulako,
eta bestetik, eduki aldetik asko daukagu ikasteko. Iruditzen zait kazetariok
gutxi irakurtzen dugula. Hala ere, etorkizun polita izan dezakegu.
- Ekainean bueltatuko zara. Berriro irratira? Ez dakit. EEBBtatik natorrenean zein aukera dauden ikusi nahi dut.
Niri ogibide hau izugarri gustatzen zait eta hori zorte handia da! Seguruen
irratian aritu nahi izango dut baina telebista ez dut baztertzen. Bestalde,
EITBn zein zuzendaritza dagoen ikusi beharko da, eta ea nirekin kontatzen
ote duten.
Argazkiak: Maria Agirre eta Euskaldunon
Egunkaria |