15 eta 34 urte arteko gazteak izan dira inkestatuak, hamar elkartetan jaso dira erantzunak, alegia, Anaitasuna Basque Club (Gina Espinal), Basque Club of Utah (Mary Gaztambide), Big Horn Basque Club (Liz Camino), Boise Euskaldunak (Ana Mendiola eta Ricardo Yanci), Elko Basque Club (Bob Echeverria), Las Vegas Basque Club (Jose Beristain), Ontario Basque Association (Grace Mainvil, Maria Tipton eta Lisa Corcostegui), San Francisco Basque Club (Valerie Arrechea), San Francisco Basque Cultural Center (Valerie Arrechea) eta Txoko Ona (Tony Uranga).

N.A.B.O. (North American Basque Orgnaizations, Inc.) taldeko ordezkariak, Grace Mainvil, Anita Anacabe eta Lisa Corcóstegui.

Euskal-amerikar gaztearen profilari so, erran behar bere guraso biak euskaldunak direla, Bizkaia, Behe Nafarroa edo Nafarroakoak, hain zuzen.Ikasketei gagozkiola, gazteek beren gurasoen ikasketa maila errazki gainditzen dute; izan ere, %68k unibertsitate ikasketak egin ditu edo egiteko bidean da. Inkestatu gehienak, bestalde, egun osoz aritzen dira lanean eta ez dute langabezia arazorik. Gizarte maila batean kokatzekotan, ertain klasean edo goi klasean daudela esan behar. Inkesta egiteko unean, gehienak (%66) ezkongabeak ziren. Joera nagusia 25 urtetik goiti ezkontzea da; eta dibortzio kopurua, bestalde, hagitz baxua da beste gizataldeekin alderaturik. Ezkongabeko amarik ia ez dago (%1). Gehienak, halaber, 20 eta 25 urte bitartean joaten dira gurasoen etxetik.

Nahiz eta gehienek seme-alabarik ez ukan, dituztenen artean batez bestekoa bi haur dira.Gazte euskal-amerikarrak katolikoak badira ere, elizkoiak direnak, hots, mezara joaten direnak %29 baino ez dira.

Politika arloan, gehiengoa (%52) errepublikarra da, alegia, kontserbadorea. Demokratak, berriz, %28. Euskal Herrian gertatzen denaz interesa izanagatik, iruditzen zaie ez daudela sobera ongi informatuak. Gehienak Euskal Herriaren independentziaren aldekoak dira, beti ere indarkeriarik gabe, borroka armatua biziki deitoratzen dute-eta.

Beren burua beste gizataldeenaren ondoan jarririk, gehienek uste dute euskaldunak ez direla oso diferenteak, nahiz eta iruditzen zaien burugogorragoak, tradizionalagoak, profesionalagoak eta familia hobea dutenak direla. Horren harira eta bitxigarri gisa, esan behar gizonak diren euskal-amerikar gazteek uste dutela beraiek beste gizataldeak baino dibertigarriagoak direla. Emakumeak, ordea, ez daude horrekin batere ados.Ia denek jotzen dute beraien burua euskaldun eta amerikartzat, berdinki. Euskal arbasoak izatea da, haien ustez, euskaldun egiten dituena. Gehienak, Euskal Herrira bisitan joandakoak dira, gehienbat haien senideak ezagutzerat.

Juan Jose Ibarretxe lehendakaria hitzaldian zehar.

Euskararen erabilerari dagokionez, arrunt baxua da. Oso gutxik konprenitu, irakurri eta idazten dute eskuaraz. Mintzatzeko gai direnen artean, etxean egiten dute, eta hor ere hagitz gutti, ingelesaren mesedetan. Dena dela, interes bizia dute euskara ikasteko, iruditzen baitzaie dantzari onak edo muslari onak izatea ez dela aski. Euskal amerikar gehienak euskal etxe bateko kide dira eta laket zaie jardunaldietan parte hartzea ontsa pasa eta jende berria ezagutzeko.

Azkenik, galdetuak izan direnak baikor dira geroari so, bai Euskal Herrian bai Ipar Amerikan. Horretarako, ordea, %85ek uste du bere esku dagoela euskal nortasuna atxikitzea.

N.A.B.Okoen egitasmoekin jarraiki, eta Martin Goicoecheak aurkezturik, "Eutsi eta ikasi" ekimena eman da ezagutzera, bere baitan euskal kultura bultzatzeko zenbait jarduera biltzen dituena. Nabarmenen artean, bideo zerbitzua, kantari eguna Nevadako Gardenvillen, mus eta pilota txapelketak, eta bereziki euskara Ipar Amerikako 25 euskal etxeetan, Eusko Jaurlaritza eta HABEren bidez, euskarazko ikastaroak eskaini ditzaten. Horren haritik ere, eta pizgarri gisa, urteko ikaslea eta urteko irakaslea sariak emango lirateke.

José Felix Olaizola, su hija Leda y Sarah Guemez Naut, en representación de la única Euskal Etxea de la isla, sita en la capital, Santo Domingo. Allí se reúnen cada viernes, no solamente para cenar, sino para llevar a cabo otras actividades, como son conferencias para informar sobre lo que verdaderamente ocurre en Euskal Herria, "ya que la información "oficial" que llega a la isla no es más que desinformación", apunta Olaizola.

José Felix Olaizola, su hija Leda y Sarah Guemez Naut.

-¿Qué tiempo llevan en la República Dominicana?
José Felix: Yo llevo 42 años, desde que me fui de mi Donostia natal.
Sarah: En mi caso, soy vasca de segunda generación.

-¿Cuántos vascos puede haber en la República Dominicana?
J.F.: Es difícil cuantificarlo, puesto que también hay una población flotante, que va y viene, sobre todo los que trabajan en los hoteles. Pero en lo que respecta a residentes fijos, habrá de 400 a 600, de primera, segunda o tercera generación. De todos modos, son muchos los dominicanos con apellidos vascos.

-¿Los residentes fijos a qué se han dedicado?
Sarah: Principalmente trabajan en la industria, comercio y educación.

-¿Cómo se ha adaptado el vasco en un país caribeño como es la República Dominicana?
J.F: Fenomenalmente. El vasco, digan lo que digan, es alegre y le gusta divertirse como a los dominicanos.
Leda: Sí, tanto que hasta hay un merengue en euskara.
Sarah: La integración del vasco ha sido y es muy buena. Los dominicanos aprecian mucho nuestra rectitud. Fíjate que el vasco nunca se ha metido en problemas.
J.F.: Bueno, sí que hubo uno: Galíndez, pero lo hizo por una buena causa.

-Una reivindicación.
J.F: Los vascos de la diáspora queremos convertirnos en el octavo herrialde.

-Zein da web orriaren berezitasuna?
Diasporaren ikuspuntutik egina dagoela, nahiz eta Euskal Herrian egina izan, zeren eta diasporako kolaboratzaile frankok hartzen dute parte edukiz hornitzeko tenorean. Xedea bistan da: euskal diasporaren nondik norakoak argiki xehatzea.

-Zeintzuk dira edukirik nabarmenenak?
Hasteko, lau hizkuntzatan dago jarria: euskaraz, ingelesez, frantsesez eta gazteleraz. Hortaz, edukiak tokian tokiko herrialdearen arabera aldatzen dira. Adibidez, ingeles mintzaira duten herrialdeei buruzko informazioa besteek jakiteko moduan paratzen da. Euskal Herriaren gainekoa, berriz, hemendik egina, besteek hobeki ezagutu gaitzaten dago pentsatua. Bestalde, diasporan egosten denaren ispilu eta arnasa izan nahirik, web orrian agenda bat dago ikusgai, non munduan zehar euskal kulturarekin zerikusia duten ekintza guztien berri ematen den, hara. Gainera, argazki artxibo bat dago erakusgai, nire artxibo pertsonaleko 500 argazkitik goiti osatua.

Azkenik, hona hemen webgunera sartzeko helbide elektronikoa www.basqueheritage.com

Aipatu udalekuak 1975ean sortu ziren euskaltasuna partekatu, bultzatu eta atxikitzeko xedez. Harez geroz, bi astez ehunaka gazte biltzen dituen udalekuaren bidez Ipar Amerikako euskaldunen arteko harremanak estutu egin dira.

Umeendako bizipen franko polita izateaz gain (euskara eskolak, sukaldea, dantza, txistua, pilota edo musean ikasten dute gaztetxoek), urtero hiri ezberdin batean egiten den udalekuak parada paregabea eskaintzen du euskal arbasoko umeek elkar ezagutu dezaten. Bi aste horietan egindako adiskidantzak, gainera, pizgarri dira euskal kulturaren ondarean poliki sakontzeko.

Ekintzen artean, aipa dezagun euskara klaseen helburua ez dela bi astetan euskara ikastea, baizik eta entzuna dutenak edota zertxobait gogoratzen dutenak euskaran pulunpatzea. Haatik, euskal musikaren udalekua izanez, kanta guztiak euskaraz ikasten dira.