Euskal bibliografo eta hiztegigilea (Azkoitia, 1798 - Toledo, 1865). Azkoitian jaioa, latina espainiera baino lehenago ikasi zuen. Erroman kalonje baten zerbitzuan ihardun zuen eta kultura zabalaren jabe egin. Gero, Granada de Ega dukearen idazkari berezi gisa Europan zehar ibili zen bere heziera sakonduz. Euskaraz idatzitako liburuak bilatzeari ekin zion etengabe eta eskuratzen zuen bakoitzari buruzko azalpen zehatza utzi zuen bere De la Bibliogafía y Literatura Bascongada izenburuko eskuizkribuan. Garibairen errefrauen iruzkin eta interpretazio lanaren ardura hartu zuen Espainiako Historiako Akademiaren gomendioz. Utzi zuen obrarik garrantzitsuena hiztegia da: Diccionario Basco-Español titulado Euskeratik Erderara biurtzeko Iztegia. Hiztegi honek Larramendi du iturburu nagusia eta bertan k, z eta g hizkiak beren gaurko balioarekin erabiltzen dira lehen aldiz Hegoaldean.

Personalidad navarra, nace en Pamplona en 1882. Presidente y secretario de la agrupación socialista de Pamplona en los años 1912 y 1914, respectivamente, fue concejal socialista en la capital en 1916 y 1920. El 15 de marzo de 1918 se le sometió a consejo de guerra acusado de haber participado en la huelga revolucionaria del año anterior. Contrajo matrimonio con Julia Armendariz y murió en Pamplona en 1928.