 | ||||||
|
| ||||||
|
| ||||||
Euskonews & Media 69.zbk (2000/ 3 / 3-10) | ||||||
Dohaneko harpidetza | Suscripción gratuita | Abonnement gratuit | Copyright © Eusko Ikaskuntza |
|
| ||||||
|
| ||||||
|
| ||||||
Euskonews & Media 69.zbk (2000/ 3 / 3-10) | ||||||
Dohaneko harpidetza | Suscripción gratuita | Abonnement gratuit | Copyright © Eusko Ikaskuntza |
Margolari
familia bateko anaia nagusia, Alberto Arruek Madrilgo San Fernando
Akademian eta Europako beste hainbat lekutan ikasi zuen. Erretratugile
bikaina (Tomas Meabe, Juan de la Encina), Euskal Herriko bizimodu
tradizionaleko pertsonaia eta gaietara jo zuen, kolore biziko
ereduak sortuz.
zen,
Euzko Alderdi Jeltzaletik hurbil zegoena, eta ez zuen begionez
ikusi 1963. urtetik aurrera Enbatak hartu zuen joera erradikalagoa.
Itsasuko Agiria sinatu zuen 1963. urtean, baina erakunde
abertzaleetatik urrundu eta frantses erdialdeko zerrendetan aurkeztu
zen hauteskundeetan, independiente gisa. 1964an Pyrénées
Atlantiques departamentuko kontseilari nagusi izendatu zuten
eta 1969 eta 1974. urteetan senadore izan zen. 1965etik, hil
zen arte, Kanboko alkatea izan zen. Ospe handia izan zuen Euskal
Herri osoan, politikari ez baina bai kantagintzari esker, euskal
kantagintza modernoaren aintzindari nagusia izan baitzen. 1961.ean
oso ezagunak egin ziren abestiak, abertzaleak eta sentikorrak,
plazaratu zituen bi diskotan (Gu gara Euskadiko, Gure Astoa
Balaan, Bakearen Uxoa, Zer duk nigarrez?Haurtxo haurtxoa, Primaderako
lilia, Nafarroa oi Nafarroa) eta Labeguériren urratsei
jarraiki zitzaien ondoko urteetan Hego Euskal Herriko abeslari
berriak. Erabili zituen politika moduak giro abertzaleetan guztiz
eztabaidatu ziren arren, Ipar Euskal Herrian 1960-1980 izan zen
politikari euskaltzale nagusia izan zen Labéguerie.